Hayatın ilk 1 aylık dönemi yenidoğan dönemidir. Hayata adaptasyonla geçen bu dönem anne babanın da bebekli hayatı öğrenirler .Aslında bebek iki genç acemi insana anne babalığı öğretir. Çocuklarda bütün hastalıklar ve durumlar yaş ne kadar küçükse hem o kadar hızlı hem de o kadar mübhem bulgularla seyrettiği için yenidoğan dönemi kritik öneme sahiptir. Anne babalar için ise en zor olanı doğal olanla olmayanı ayırt etmektir.
Bebeğin ilk aylarda çenesinin titremesi,gözünde ,kol ve bacaklarda hafif seyremeler,gözlerin kayması, sık hapşırması, yüzünde ve vücudunda öcellikle ilk on gün kızarıklıkların oluşup kaybolması,bazı bebeklerde kuyruk sokumunda ve sırtta morluklar olması,günün büyük bir bölümünü uykuyla geçirmesi,sık hıçkırık tutması,beslenme sonrası ve gaz çıkarırken taşma şeklinde kusmalar olması,anne karnındaki pozisyonunu devam ettirmek istemesi,kakasının ilk 1 -2 gün siyah sonra karışık renklerde, sonra parlak sarı olması normaldir.
Emiyorken emme refleksinin kaybolması,renginin sararması solması morarması,ateşin yükselmesi veya vücudun soğuması,aktif hareketli ağlayan bir bebekken hareketlerinin azalması,bakışlarının donuklaşması,ya da tam tersi tekrarlayan kasılma titreme seyremeler olması, sık zor solunum, aşırı öksürük hırıltı, ısrarlı ya da yeşil sarı kusma,aşırı ishal,kakada kan görülmesi önemlidir. Hiç vakit geçirmeden hekime başvurulmalıdır.